ΙΣΤΟΡΙΑ

---

Η Ετυμολογία του ονόματος "Κόνισκα"

Σύμφωνα με τον MAX VASNER που έγραψε ένα βιβλίο για τα σλαβικά τοπονύμια στην Ελλάδα "DIE SLAVEN IN GRIECHENLAND", η λέξη είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει αλογότοπος:

 

Η Ιστορία της Κόνισκας

Η αρχαία ιστορία του χωριού δεν είναι γνωστή. Οπωσδήποτε όμως η περιοχή ήταν κατοικημένη από τα αρχαία χρόνια, όπως αποδεικνύεται από απομεινάρια τειχών και τάφων που υπάρχουν στην περιοχή. Τα Αιτωλικά φύλα που κατοικούσαν στην περιοχή ήταν οι Ευρυτάνες οι Οφιονείς, οι Αποδοτοί και οι Καλλιείς. Κατά τον Πουκεβίλ που περιόδευσε στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ 1805 και 1815, η Κόνισκα ανήκε στην περιοχή των Κραβάρων όπου, στους αρχαίους χρόνους, κατοικούσαν οι Οζολοί Λοκροί.

Οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες όπου αναφέρεται το χωρίο με το σημερινό του όνομα είναι στις αρχές του 18ου αιώνα.

Κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο και την Τουρκοκρατία, η Κόνισκα ακολουθούσε την τύχη της Ναυπάκτου, στην οποία ανήκαν τα Κράβαρα. Η Κόνισκα συμμετείχε ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.Τον Μάιο της χρονιάς αυτής, πολλοί Κονίσκιοι έλαβαν μέρος στις μάχες του Αγρινίου (τότε Βραχώρι) που οδήγησαν στην απελευθέρωσή του. Το 1823 έλαβαν μέρος στην μάχη της Καλιακούδας κατά του Μουσταφά, πασά της Σκόδρας, που είχε εκστρατεύσει στην Ελλάδα. Στη μάχη αυτή οι Έλληνες ηττήθηκαν και τα γύρω χωριά υποδουλώθηκαν και πάλι στους Τούρκους. Σύμφωνα με τις παραδόσεις, το 1828 έγινε μιά ακόμη μάχη με τους Τούρκους στη θέση Κωτσή Πουρνάρι, κατά την οποία η Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία και δεν ξαναεμφανίστηκαν στο χωριό.

Μετά την απελευθέρωση, η Κόνισκα εντάχθηκε στο δήμο Προσχίου που ανήκε στην επαρχία Ναυπάκτου. Ο δήμος Προσχίου είχε έδρα τον Πλάτανο.

Η Κόνισκα παρέμεινε στο ίδιο δήμο μέχρι το 1868, οπότε εντάχθηκε στον νέο δήμο Παρευηνίου που είχε πρωτεύουσα την Κόνισκα. Ο δήμος Παρευηνίου περιλάμβανε και το χωρίο Τερπίτσα (σημ. Διπλάτανος) και είχε 1084 κατοίκους. Η διπλανή εικόνα δείχνει της σφραγίδα του δήμου. Το 1904 η συνοικία Κόκκιανη αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα με το όνομα "Άγιος Ιωάννης". Το 1908 ο δήμος αποσπάστηκε από την επαρχία Ναυπακτίας και προσαρτήθηκε στην επαρχία Τριχωνίδας.

Το 1912 η Κόνισκα, ο Άγιος Ιωάννης και ο συνοικισμός Πούλινος απετέλεσαν την κοινότητα της Κόνισκας που παρέμεινε με αυτή την μορφή μέχρι την ένταξη της στο δήμο Θέρμου το 1997.

Σχολεία - Εκκλησίες

Το πρώτο σχολείο στην Κόνισκα χτίστηκε το 1840. Το 1900 κατασκευάστηκε νέα πτέρυγα Αρρένων, περίπου στη θέση του σημερινού σχολείου. Και τα δύο κτήρια όμως καταστράφηκαν το 1944 από τους Γερμανούς. Το καινούργιο σχολείο της Κόνισκα χτίστηκε το 1956. Σήμερα όμως, δυστυχώς, το σχολείο δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης παιδιών.

Πληθυσμιακή εξέλιξη

Έτος Απογραφής	Κόνισκα	Αγ. Ιωάννης	Πούλινος
1910	710	221	118
1928	755	155	121
1940	703	100	61
1951	440	159	104
1961	589	-	-
1971	211	77	42
1981	217	-	30
1991	219	70	-
2001	293	78	20

Μετανάστευση

Η Κόνισκα είναι ορεινό και φτωχό σε πόρους χωριό. Η επικοινωνία με άλλες περιοχές δύσκολη (το πρώτο αυτοκίνητο έφτασε στο χωριό το 1958). Ήταν φυσικό λοιπόν οι κάτοικοί της να αναζητούν καλύτερη τύχη σε άλλες περιοχές. Από το 1870 και μετά αρχίζει η μαζική μετανάστευση σε ξένες χώρες, όπως η Ρουμανία, Ρωσία και οι ΗΠΑ. Η ροή μεταναστών προς την τελευταία κορυφώνεται μετά το 1900 και συνεχίστηκε για πολλές δεκαετίες. Αρκετοί από τους μετανάστες επέστρεψαν στην Κόνισκα αργότερα με σημαντική περιουσία. Αρκετοί από αυτούς διέθεσαν σημαντικά ποσά για εκτέλεση κοινοφελών έργων.

Μετά το 1960 αρχίζει και η εσωτερική μετανάστευση (όρα πίνακα πληθυσμιακής εξέλιξης παραπάνω). Οι περισσότεροι προτιμούν στην Αθήνα, άλλοι τη βόρεια Πελοπόννησο, την Πάτρα, το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο, τα Γιάννενα, τη Θεσσαλονίκη κτλ.

Πάρα πολλοί από τους ξενιτεμένους επισκέπτονται το καλοκαίρι το χωριό και περνούν τις διακοπές τους. Έχουν επισκευάσει τα σπίτια τους ή έχουν χτίσει καινούργια. Το καλοκαίρι το χωριό σφύζει από ζωή.